Vanaf 2006 is Nepal een werkplek: het begon met speelprojecten voor weeskinderen in het oosten van Nepal; later volgden het uitvoeren van vilt- en borduurontwerpen in Kathmandu en een samenwerking met Mithilavrouwen in het zuiden van Nepal.

In 2006 heb ik in opdracht van Stichting Children's Homes Dharan meegewerkt aan het ontwerp van een duurzame speeltuin bij een weeshuis in Duhabi, die ter plekke is gerealiseerd door mijn zoon ( inmiddels ir.) Jip Nelissen.
De weeshuizen die gesteund worden door SCHD boden onderdak, voedsel, kleding en scholing – en verder werd er vooral veel doelloos rond gehangen door de kinderen. Nepal is er sowieso niet op ingesteld dat spelen bij kinderen hoort, belangrijk is voor hun ontwikkeling en een bron van plezier en communicatie vormt. Kinderen gaan naar school en hebben voor en na school bijles of ze moeten helpen met de dagelijkse werkzaamheden. Er blijft weinig tijd over om te spelen, en het wordt ook niet gefaciliteerd met aantrekkelijk materiaal.