Vanaf 2006 is Nepal een werkplek: het begon met speelprojecten voor weeskinderen in het oosten van Nepal; later volgden het uitvoeren van vilt- en borduurontwerpen in Kathmandu en een samenwerking met Mithilavrouwen in het zuiden van Nepal.

Vanuit het Kinderatelier heb ik 2x een uitwisselingsproject geïnitieerd:
In 2006 maakten Nederlandse kinderen voor ieder kind in het weeshuis een persoonlijk schriftje vol tekeningen, foto’s en uitgeknipte plaatjes.
De kinderen in het weeshuis knipten en plakten op hun beurt schriftjes terug over het leven in Nepal.
In 2008 maakte ik een soort speelinstructie-filmpjes. Ik had gemerkt dat Nepalese kinderen echte copycats zijn en ik was van plan om deze keer wat meer in te zetten op fantasiespel. In de filmpjes richten de Nederlandse kinderen zich direct tot kinderen van het weeshuis en laten zien hoe ze vadertje en moedertje spelen, hoe je met tekenen of met blokken en duplo uitdrukking kan geven aan je eigen wereld of leggen spelletjes uit die ze buiten met elkaar spelen.
In Nepal maakte ik met de kinderen filmpjes terug waarin ze reageren op de Nederlandse filmpjes.